project PST
parochiezaal 't Zaaltje te Steenhuffel, 2018
tekst : Koen Bogaert
fotografie : Liesbet Goetschalckx
Met de komst van het internet is onze manier van communiceren met vrienden en kennissen erg veranderd. De smartphone is dan wel een verlengstuk van onze arm, feest vieren doen we toch nog liever samen rond een lange tafel. Ontmoetingsplaatsen zoals parochiezalen bieden deze mogelijkheid en zorgen meestal voor boeiende levenservaringen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze voorkomen in alle culturen over de hele wereld. Deze gebouwen worden vaak gekenmerkt door de inbreng van veel vrijwilligerswerk, waardoor ze een zekere nonchalance vertonen die de gebruikers een ongedwongen gevoel bezorgt. Niemand die wakker ligt van een plafond dat wat doorzakt of een vloer die na elk familiefeest een paar littekens extra telt.
Een ontmoetingsruimte functioneert beter wanneer ook de omgeving mee is bedacht. Een communiefeest zonder buiten te kunnen ravotten, is niet volledig. Maar ook het gesprek met je buurmeisje op het verlovingsfeest van je neef kan zich best verder ontplooien onder de sterrenhemel. Zelfs voor nonkel Karel is het niet slecht dat hij – op zijn pensioenviering, tussen de glazen door - even een luchtje kan scheppen door buiten naar het toilet te gaan.
Vlaamse parochiezalen liggen doorgaans dicht bij het centrum van de gemeente en streven naar een binding met het dorpsleven. Alleen is bij veel van die zalen de tijd wat blijven stilstaan. Zo ontstaat metdertijd de bedenking waar de grens moet worden getrokken tussen het renoveren en slopen van een gebouw. Omdat niemand graag over geld spreekt, wordt deze discussie vlug uitgesteld.
Hoewel de meeste parochiezalen polyvalent zijn bedacht, worden ze in werkelijkheid zeer beperkt gebruikt. Technisch gezien betekent dit onder meer dat de binnenruimten ervan snel moeten kunnen worden opgewarmd om er aangenaam te kunnen vertoeven. Omdat er geen handel wordt gedreven, zijn de middelen schaars en dienen de exploitatiekosten laag te blijven.
Industrieel bouwen kan een bouwkost beperken, biedt kansen om een gebouw een huiselijke uitstraling te geven en is sinds kort bouwtechnisch conform de strenge isolatiewetgeving. Deze bouwmethode levert tevens een grote duurzaamheid. De constructie van PST staat er als een lege doos met niet dragende binnenwanden met als voordeel dat de indeling of zelfs de bestemming gemakkelijk op termijn kan wijzigen.
Een lange doos waar grote ramen het licht kunnen binnen brengen tot diep in de hal. Een open hal waar je door kan kijken vanwege de beglaasde voor- en achtergevel. Een ontmoetingshal die letterlijk en figuurlijk open staat voor haar buurt.
Een ontmoetingsruimte functioneert beter wanneer ook de omgeving mee is bedacht. Een communiefeest zonder buiten te kunnen ravotten, is niet volledig. Maar ook het gesprek met je buurmeisje op het verlovingsfeest van je neef kan zich best verder ontplooien onder de sterrenhemel. Zelfs voor nonkel Karel is het niet slecht dat hij – op zijn pensioenviering, tussen de glazen door - even een luchtje kan scheppen door buiten naar het toilet te gaan.
Vlaamse parochiezalen liggen doorgaans dicht bij het centrum van de gemeente en streven naar een binding met het dorpsleven. Alleen is bij veel van die zalen de tijd wat blijven stilstaan. Zo ontstaat metdertijd de bedenking waar de grens moet worden getrokken tussen het renoveren en slopen van een gebouw. Omdat niemand graag over geld spreekt, wordt deze discussie vlug uitgesteld.
Hoewel de meeste parochiezalen polyvalent zijn bedacht, worden ze in werkelijkheid zeer beperkt gebruikt. Technisch gezien betekent dit onder meer dat de binnenruimten ervan snel moeten kunnen worden opgewarmd om er aangenaam te kunnen vertoeven. Omdat er geen handel wordt gedreven, zijn de middelen schaars en dienen de exploitatiekosten laag te blijven.
Industrieel bouwen kan een bouwkost beperken, biedt kansen om een gebouw een huiselijke uitstraling te geven en is sinds kort bouwtechnisch conform de strenge isolatiewetgeving. Deze bouwmethode levert tevens een grote duurzaamheid. De constructie van PST staat er als een lege doos met niet dragende binnenwanden met als voordeel dat de indeling of zelfs de bestemming gemakkelijk op termijn kan wijzigen.
Een lange doos waar grote ramen het licht kunnen binnen brengen tot diep in de hal. Een open hal waar je door kan kijken vanwege de beglaasde voor- en achtergevel. Een ontmoetingshal die letterlijk en figuurlijk open staat voor haar buurt.
