project PVD
appartement te Sint-Niklaas, bouw 2001 - richting 2004
tekst : Koen Bogaert
fotografie : Liesbet Goetschalckx

Een paviljoen of loft ontwerpen met een onbeperkt budget, liefst midden een uitgestrekt domein, is de droom van elke architect. De wens om ruimte, licht en zicht te creëren met een vrij plan. Om dit te verwezenlijken dient er enerzijds voldoende beschikbare plaats te zijn voor de realisatie van het bouwprogramma, anderzijds is de ontwerper verantwoordelijk voor een zuiver concept, zonder storende elementen zoals draagstructuren of technische leidingen. De uitdaging bestaat er in om de materiële openheid vorm te geven, om de niet ingerichte plaats een specifieke uitstraling te bezorgen en om het oorspronkelijke ruimtegevoel vast te houden tot bij de inrichting.

Maar niet alleen vormgevers hebben dagdromen. Vrijwel alle mensen uit het noorden leven met het verlangen vaak in het zuiden te vertoeven. Altijd in de vrije natuur kunnen eten zal daar zeker een groot aandeel in hebben: men waant zich eeuwig op vakantie en zoekt koelte onder een afdak dat voor de nodige schaduw zorgt. Onder een goede luifel zitten is aangenaam bij elk weertype. Dat het buitenmeubilair droog blijft ondanks vele regens, geeft extra voordeel. Een buitenluifel koppelen aan een vrij plan is een logisch vertrekpunt bij de conceptie van een woonplek!


Bij het project PVD kregen we tijdig de gelegenheid de twee bovenverdiepingen binnenin volledig te herwerken nog voor de opstart van het appartementsgebouw. De uitwerking van de buitenkant lag op dat moment reeds vast. Binnen het volume hielden we vooral rekening met de stijgleidingen van de onderliggende appartementen. De nieuwe draagstructuur diende met zijn eigen opbouw uiteraard ook te passen op de onderliggende constructieve delen. Door deze beperking kon ik bij het ontwerpen niet teruggrijpen naar het zogezegde ideaalbeeld van het vrije plan. Maar om de ruimtelijkheid toch in een zekere mate te laten spelen, koos ik ervoor in de middenzone van de leefruimte te werken met een box die zich deels aan de vier zijden kan sluiten of openen.

Het afdak is zo bedacht dat het rekening houdt met specifieke omstandigheden. Hoewel het appartement zelf geen inkijk heeft (maar wel een mooi uitzicht op het park), kampt het ruime dakterras helaas wel met dit probleem. Zo kwam er het voorstel van een lichte constructie met verschuifbare onderdelen dat inspeelt op dit ongemak. Zowel het dak ervan als de demontabele zijwand kan verplaatst worden, zodat de bewoner zelf aan het stuur blijft om zich te beschutten tegen regen, zon of al te nieuwsgierige buren.



Designing a pavilion or loft with an unlimited budget, preferably in the middle of an expansive site, is the dream of every architect. The desire to create space, light and views with an open plan. To achieve this, there firstly needs to be sufficient space available to create the building programme, and secondly the designer is responsible for a pure concept, without intrusive elements such as load-bearing structures or pipework. The challenge is to give form to the physical openness, to give the unfurnished place a specific radiance, and to retain the original feeling of space until the interior is created.

But not only designers have daydreams. Pretty much everyone in the north wishes to stay in the south on a regular basis. Always being able to eat outdoors undoubtedly plays a big role in this respect: people feel like they are on an endless holiday, and seek coolness under a shelter that provides the necessary shade. Sitting under a good canopy is pleasant in all types of weather. The fact that the outdoor furniture remains dry despite a lot of rain is an additional bonus. Linking an outside canopy to an open plan is a logical starting point for the design of a living space!

For the PVD project, we were given the opportunity in good time to completely rework the two upper floors inside before the start of the apartment building. At the time, the execution of the exterior had already been decided. Within the volume, we mainly took account the risers of the apartments below. The new load-bearing structure, with its own construction, also had to fit the building elements below. Due to this limitation, I was unable to revert to the so-called ideal image of the open plan for the design. But in order to give the space a free rein to a certain extent, I chose to work in the central area of the living space with a box that can partially close or open on the four sides
.
The penthouse is designed in such a way to take account of specific circumstances. Although the apartment itself is not overlooked (it does have a beautiful view of the park), the spacious roof terrace is unfortunately overlooked. As such, a light construction with sliding parts that overcame this drawback was proposed. Both the roof and the detachable side wall can be repositioned, so that the resident remains in control to protect himself from rain, sun or too curious neighbours.
B